Roze Maandag is van ons allemaal

Gay, Gay for a Day

Vanuit de GGD hadden we jaren met onze vaccinatie bus op de roze maandag een plekje. Een groot feest voor ons als medewerkers, maar zeker ook voor al onze bezoekers. Je kon gratis jouw hepatitis B vaccinaties halen als je in de doelgroep mannen die seks hebben met mannen viel. De laatste jaren zagen we een sterke afname van de bezoekers aan onze bus. Er kwam meer diversiteit in de bezoekers van Roze Maandag. Zo kwamen er bijvoorbeeld steeds vaker (biseksuele en/of lesbische) vrouwen onze bus in die graag een vaccinatie wilde ontvangen, maar zich gediscrimineerd voelden doordat ze niet in de doelgroep vielen. Een trend die zich doorzet, ook bij ons in de spreekkamer.

Je kunt het toch met iedereen leuk hebben?

Malick*, een jongen van begin 20, laat zich bij ons testen vanwege een waarschuwing die hij kreeg van zijn vaste partner. Nu woont zijn vriendin in het buitenland, dus ze zien elkaar niet zoveel, maar twee weken geleden hadden ze samen nog seks. Tijdens het consult komt de vraag ter sprake of Malick seks heeft met mannen, vrouwen en/of andere genderidentiteiten. Het is opvallend dat hij alle drie de hokjes heeft ingevuld. Malick geeft aan dat hij dit een rare vraag vindt. “Wat maakt het jullie nou uit met wie ik seks heb? Het maakt mij niet eens uit!”. Malick heeft met zijn vriendin een open relatie, wat betekent dat ze ook seks hebben met anderen en dit beide oké vinden. “Ik heb seks met diegene die ik seksueel aantrekkelijk vind en voor mij maakt het dan echt niet uit of diegene dan een pik of vagina heeft. Je kunt het toch met iedereen leuk hebben?”.

Wat doet dat hokje ertoe? Opvallend in onze spreekkamer is dat we steeds meer personen treffen die zich niet meer kunnen committeren met een hokje. Ze voelen zich geen homoseksueel, geen biseksueel of heteroseksueel. Ze kiezen vaker voor het hokje ‘overig’ en hebben er dan zelf ook niet echt een naam voor. Wij mensen vinden het vaak maar wat fijn om in hokjes te kunnen denken. Zo is het duidelijk en kunnen we bijvoorbeeld in de zorg er onze protocollen en regels op aanpassen. De veiligheid waarborgen. Echter laten mensen zich niet zo gemakkelijk meer in hokjes stoppen. Jongeren voelen niet meer zo’n behoefte om in een hokje te horen, ze voelen de behoefte om voornamelijk zichzelf te zijn. Of dit nu roze, paars of alle kleuren door elkaar heen is.

Ik vertel Malick dat wij vragen naar de ‘hokjes’ omdat we op die manier wat beter de risico’s kunnen inschatten en de juiste testen / vaccinaties kunnen aanbieden. Dit begrijpt Malick, maar het voelt nog niet helemaal ok voor hem. “We zijn toch allemaal hetzelfde en ok zoals we zijn? En tenslotte kan iedereen anale seks hebben, daarvoor hoef je geen homoseksueel te zijn!”. Ik vind het mooi dat Malick de veiligheid voelt om zich uit te spreken en we samen over dit thema in gesprek kunnen.

Perspectieven veranderen – onze benadering daarmee ook

Oordelen, we voelen ze snel, waardoor we juist dagen als Roze Maandag enorm nodig hebben om te laten zien dat we er allemaal mogen zijn. De Roze Maandag in Tilburg heeft een nieuwe vorm gekregen. Ook onze bus kreeg een andere functie. Zo vertelde een collega mij dat tijdens het laatste evenement er een travestiet de bus binnen kwam en uitgebreid in de stoel neerplofte. “Pfoe ff zitten hoor, mijn voeten doen vreselijke pijn door die kolere hakken”. Ze kwam niet voor de vaccinatie, die had ze al alle drie, maar om even uit te rusten. We vinden de specifieke doelgroep die we zochten voor de hepatitis B vaccinaties niet meer op de Roze Maandag. Iedereen weet er voor zichzelf een leuk feestje van te maken. Wil graag gezien worden. Laatst hoorde ik een collega vertellen dat haar dochter de volgende vraag stelde: “mam, als ik nu toch gewoon hetero ben, ben ik dan nog wel interessant of leuk genoeg?”. Het lijkt me voor veel jongeren soms een ingewikkelde wereld om in op te groeien en natuurlijk ben je nog interessant genoeg als je heteroseksueel bent. Het gaat er om dat je volgt wat klopt, waar jij op je meest gelukkigst bent, of je nu hetero, bi, trans of pan bent. Het naampje is uiteindelijk maar een naampje, maar soms helpt het de nuchtere Hollander om even in dezelfde taal te kunnen spreken.

Tijdens het schrijven van deze blog kwam er dan ook een gedachte naar boven. Een gedachte die ik met jullie zou willen delen. Roze Maandag heeft zijn oude vorm niet meer nodig en we vinden allemaal los van ons ‘hokje’ hier iets wat we nodig hebben. Zou het niet eens tijd worden voor een nieuwe naam, zoals Regenboogdag? De prachtige regenboog zebrapad hebben we al liggen in de stad!

_{* Naam van de cliënt in deze blog is aangepast om de privacy van de cliënt te beschermen.} 

_{Illustratie bij deze blog is gemaakt door Nena van As.}